Arbeitsblatt: Samichlausvers

De alti Samichlaus De Samichlaus, er isch scho alt, lauft langsam dur de dunkli Wald. Sini Last isch schwär, er mag nüme meh, drum höcklet er in tüfe Schnee. Da hät er ganz en schöne Traum, en Esel schnupperet sim Saum, läckt em Hand und git em warm und stupft en lyslig sim Arm. Das Stupfe, das hört nüme uf, de Samichlaus macht Auge uf. Ja, würklich, staht en Esel da, am Samichlaus wetts Sprach verschla. Schnäll ladt er sini schwäre Sache, er mues debi in Bart ie lache, am Esel uf de Rugge gschwind. Und ganz gschnäll sinds dänn bi de Chind.