Arbeitsblatt: samichlausverse

Tüüf verschneit im Tannewald staat es chliises Huus. De Samichlaus, dä wohnt deet drin, er gat deet ih und uus. Er het no ganz en Huufe ztue, muss Säckli mache gschwind. Zaabig wott er drum is Dorf zue de vile Chind. Er chlopfet deet bi allne aa und rüeft, tüend Tüür uufmache, de Schmutzli han ich au derbii, er bringt eu gueti Sache. Vil Nüss und Mandarinli und Läbchueche die guete, de fräche Chinde aber bringt er nur en grossi Ruete. Drum säg mir, liebe Samichlaus, zu wellne ghör denn ii? bin ich denn sganzi Jöörli es Braavs oder es anders gsii? Wenn dSunne Wenn dSunne früe go schlaafe gaat, de Winter vor de Türe staat, de Dachchännel Chranz us Iiszapfe treit, de Schnee uf de Haag Scherpe leit, wemme brav settid sy und so, dänn wird gly gly de Samichlaus choo. Simeli, sämeli ,Samichlaus, wo holsch du dChröömlisache? ich hols nöd deet, ich hols nöd daa, ich tuen si sälber bache. Simeli sämeli Samichlaus, wo tuesch du dFitze binde Im tüüfe,tüüfe Tannewald, wo niemerd mich chan finde. Simeli sämeli Samichlaus, wänn chunnsch zu eus is Städtli? Wänn dunkel wird und sLiechtli brännt und dChinde gönd is Bettli. SFüürli chnischteret im Ofe, SUehrli tigget lys. de Stube schmöckts vo Oepfel und vo Tannechrys. SLämpli lüüchtet hell verusse uf de Glitzerschnee. Und am Waldrand obe güggsled dEichhörnli und dReh. Lyslig gaht de Chlaus dur dTanne, dSternli haltet Wach. Vo wyt her ghöört mer es Glöggli, hell dur dWinternacht. Samichlaus, ich wett dich fraage: Tuet dich dFäschtziit nöd zfescht plaage Musch wiit dur de Wald go laufe? Häsch no nie es Chind vergässe? Wöttsch nöd Sache gärn selber ässe? Hesch Freud wenn dChind tüend singe Tuet dir ächt amigs alles glinge Bringsch au Gschänk in hinderschteChrache? Machsch, wär truurig isch, echli zlache Häsch au mengisch es schlechts Gwüsse? Weisch, ich wett halt alles vo dir wüsse. chlyne Cherzli Samichlaus lueg uf em Tisch chlyne Cherzli, wo det isch, lüüchtet nume wäge dir. Du und ich und alli mir freued eus, dass Chlauszyt isch. Und chly Cherzli uf em Tisch seid, das ganz gly Wienacht isch. Es nachtet schoo und schneielet, du liebi Ziit, ganz grüüsli, de Chlaus leit jetzt sin Mantel aa, und bschlüsst druff no sis Hüsli. Er holt en Schlitte usem Schopf, spannt sEseli gschwind aa, und laadet dSeck und dFitze druff, won er für dChind mues haa. Hüü,Trämpeli, seit er, sisch Ziit, de Wääg is Stedtli isch no wiit. Mir händ hüt zaabig gar vil ztue Hüü. Trämpeli,lauf artig zue Wie sind die Seck so dick und schwer wer chunnt ächt dFitze über, wer? de Chlaus weiss alles ganz genau, drum Chinde, folget au.